رنج اگه قرار بود شکل و قیافه داشته باشه، شاید شبیه گردباد می‌شد. مثل گردباد که وقتی میاد همه چیو زیر و رو می‌کنه، رنج هم وقتی میاد تو زندگی، دنیات رو زیر و رو می‌کنه.

اما کافیه برای پیدا کردن معنای رنجی که می‌بری تلاش کنی. توی این مسیر، اگر هر روزش یه حالی بود، نترس. سرآخر می‌رسی به نردبون پذیرش. پذیرش معنای رنجی که بردی. رنجی که برای ساختن تو بوده. زجر کشیدی اما از دل طوفانش گذشتی.